Jup

Later in Mauritanië gaan we iets drinken in een café. De uitbater hoort al snel dat we van België komen, en zegt dat hij iets speciaals voor ons heeft. Ah? Benieuwd! Hij heeft namelijk Jupiler zitten! We hebben  uiteraard interesse, tot we de prijs horen... Dik 50€ per flesje.

We hebben ons tot het lokale bier beperkt die dag.

 

Tanken

In Libië moeten we gaan tanken. DIt stellen we zo veel mogelijk uit, want met heel onze caravaan (de wedstrijdbuggy, 2 Toyota HDJ80 met 4,2 liter motoren en een truck) ben je telkens honderden euro's kwijt. Maar: wat mot dat mot, dus we stoppen bij een tankstation. Een bancontact bestaat daar niet, dus we tanken onze eerste Toyota vol  (120 liter mazout) en gaan dan binnen om af te rekenen. De man achter de kassa bekijkt ons amper, en zegt niks. Dan vragen we hoeveel we hem moeten betalen voor onze tankbeurt. De man kijkt wat verdwaasd, en vraagt of we iets meegenomen hebben van etenswaren uit zijn shop.

Nee, we willen enkel betalen!

Euh... Jullie hebben toch niks meegenomen? Dus wat willen jullie betalen?

Die volle tank mazout uiteraard.

Ah! Jullie zijn Europeanen! Even uitleggen. Libië heeft voldoende eigen petroleumbronnen en maakt daar goede winsten op. Daarom is in Libië de benzine gratis. U hoeft dus niks te betalen.

We hebben alle tanks propvol gedaan ginder.

 

Tankski in Rusland

Het tegenovergestelde kwamen we tegen in Rusland. We wilden tanken en rijden een tankstation op. We halen de slang van de pomp en willen beginnen met voltanken. Probleempje echter: er komt 0,0 brandstof uit die pomp! Euh... wat nu? We gaan het bureeltje bij het station binnen en melden (NIET in het Russisch, sorry) dat er geen diesel uit hun pomp komt.

De bediende vraagt doodkalm of we al betaald hebben voor de diesel.

Nee, want we hebben nog niks gehad ook!

Dan legt de man ons uit dat je in Rusland, en zeker in Moskou, eerst moet betalen en daarna kan je voor dat geld gaan tanken. Doen ze het niet zo dan rijd bijna iedereen weg zonder te betalen.

 

lift me up!

In Marokko moeten we met onze truck gaan tanken, en dringend. We vinden een pompstation, en dat ziet er "iets" anders uit dan bij ons. Maar goed, we kunnen er tanken. Tenminste, dat zouden we kunnen moesten de elektriciteitskabels die langs de weg lopen niet zo laag hangen. Ze hangen lager dan onze truck hoog is, dus hoe???

In tijden van nood toont zich het ware genie! We kruipen op het dak van onze truck, en met houten borstelstelen heffen we de kabels op zodat we er met de truck onder kunnen rijden. Met een klein hartje uiteraard, maar we kunnen zo tot bij de pomp rijden.

 

Royal Fireworks

We zitten in ons hotelletje ( de naam is groter dan het hotel zelf, maar soit) aan de rand van de woestijn in Marokko. En die avond waren er 2 extra gasten in dat hotel, en die werden blijkbaar goed gesoigneerd. Bedienden kwamen ze koelte toewuiven met grote palmbladen, en ook hun tafel was mooi versierd. Het viel op dat iedereen extra vriendelijk voor het koppel gasten was. We vragen dus aan het personeel welke gasten dat zijn. Want een jong koppeltje dat zo bediend word, dat moest iets speciaal zijn. De ober vertelt ons dat het koppel pas getrouwd is, en ze komen hun huwelijksreis in het hotel doorbrengen. Ah! Vandaar al die verwennerijen!

Nu zijn wij zelf ook nog de slechtste niet, en even brainstormen levert op dat wij ook iets voor dat koppel gaan doen. Het is ondertussen pikdonker (en donker in Afrika is ook echt donker) en wij hebben in onze truck nog een voorraad vuurpijlen zitten die verplicht zijn als noodsignaal bij elke woestijnrally. De vuurpijlen worden één voor één afgeschoten en verlichte zo de donkere woestijnnacht. Het koppeltje straalt gewoonweg! Hun huwelijksreis kan niet meer stuk!

 

 

Spaghetski???

We zitten in Moskou op het Rode Plein bij de voorstelling van de Silk Way rally. Mooi, dat wel, maar waar je bij ons op zo'n evenement tientallen kraampjes met eten vind, zie je  hier niks eetbaars. Omdat het plein volledig afgezet is door het leger mogen we het plein zelfs niet verlaten om naar een restaurant te gaan! En we hebben honger... De eenvoudigste oplossing was voor ons deze: Er staat een podium waar de presentatie van het evenement gebeurd, en dat wordt niet bewaakt. Dus kruipen we op het podium, en via de kleedkamers komen we bij de uitgang terecht, die buiten het Rode Plein ligt. Dan gaan we op zoek naar een restaurantje, en we vinden dat nog ook. We willen een spaghetti bestellen, maar dan doemt het grootste probleem op: hoe zeg je spaghetti in het Russisch??? ( Spaghetski begrijpen ze niet weten we nu ook al). In het restaurant liggen een paar weekbladen, en ik begin er in te bladeren. En wonder boven wonder kom ik een advertentie voor deegwaren tegen! Die toon ik aan de ober, en doe dan teken dat iedereen dat wil. "Da" zegt de man, russisch voor ja. Even later hebben we allemaal een kom lekkere spaghetti om onze honger tegen te gaan. Daarna kunnen we terug  via de artiesteningang in de tent binnen, door de kleedkamers, naar het podium, en daar springen we af op weg terug naar onze auto. Maar wel met een volle maag nu.